Gospođa Vučić je najpre kinesku gošću, koja zajedno sa predsednikom Kine Si Đinpingom boravi u dvodnevnoj poseti Srbiji, upoznala sa Autoportretom Katarine Ivanović, koja je bila jedna od tri slikarke, uz Minu Karadžić i Poleksiju Todorović, koje su radile u Srbiji tokom XIX veka.
Njen opus uključuje 38 slika, nekoliko crteža i skica. Katarina Ivanović je bila je i prva žena koja je u srpskoj umetničkoj istoriji naslikala neku istorijsku kompoziciju i portret druge žene.
Tokom obilaska Narodnog muzeja gospođe Vučić i Peng su zastale pored Devojke u plavom koju je srpski pisac i slikar Đura Jakšić naslikao tokom 1856. godine. Ta slika je primer portreta srpskog romantizma iz sredine XIX veka, a rađena je u tehnici ulje na platnu i veruje se da prikazuje Emiliju Milu Popović, ćerku Lazara Popovića, vlasnika gostionice „Kod belog krsta“ u koju je Đura bio zaljubljen.
Među značajnim delima srpskog slikarstva sa kojima je gospođa Vučić upoznala kinesku gošću našla se i slika Siroče na majčinom grobu Uroša Predića koji se uz Paju Jovanovića i Đorđa Krstića smatra za najznačajnijeg srpskog slikara realizma.
Siroče na majčinom grobu Predić je naslikao 1888. godine, za svoju prvu samostalnu izložbu. Inspirisan ovom slikom pisac Svetozar Ćorović je sa samo svojih šesnaest godina, je 1891. godine, u Mostaru, napisao istoimenu pesmu.
Profesorku Peng supruga predsednika Srbije je upoznala i sa slikama Ženidba cara Dušana i Krunisanje cara Dušana Paje Jovanovića, koji je uvršten je u 100 najznamenitijih Srba, zahvaljujući izuzetno bogatom opusu sa preko 1.099 dela, a naročito delima sa temama iz narodnog života i istorije, snažno uticao na likovno obrazovanje, kulturu, ali i na rodoljublje naroda.
Slika Krunisanje cara Dušana u Skoplju za cara Srba, Grka i Bugara inspirisana je događajem iz srpske istorije koji se desio na Uskrs, 16. aprila 1346. godine, i predstavlja najveću sliku stalne postavke Narodnog muzeja. Nastala je oko 1900. kao porudžbina Vlade Kraljevine Srbije za Svetsku izložbu u Parizu 1900. godine.
Ženidba cara Dušana sa Aleksandrom, sestrom bugarskog cara, bila je izložena na Prvoj jugoslovenskoj umetničkoj izložbi u Beogradu 1904. godine.
Tokom obilaska Narodnog muzeja gospođe Vučić i Peng su obišle i izložbenu postavku Etno mreže, nacionalnog udruženje proizvođača rukotvorina koje od 2003. radi na očuvanju kulturnog nasleđa Srbije i ekonomskom osnaživanju žena i mladih u ruralnim područjima. Peng je imala priliku da vidi pirotski, sjeničko pešterski, staparski ćilim, ali i peškire sa vezom i tradicionalnim srpskim motivima.
Članice udruženja demonstrirale su kineskoj gošći stare tehnike, poput, zlatoveza, kosovskog veza, zmijanjskog veza, tkanja, pletenja, pustovanja, štampujita i necanje. Nakon demonstracije, gospođe Vučić i Peng su se i same oprobale u tehnici pustovanja – načinu obrade vune koji je stariji od tkanja.
Koncept postavke Etno mreže je zasnovan na elementima koji su upisani u nacionalni registar nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije. Rukotvorine dolaze iz lokalnih zanatskih udruženja širom Srbije čije članice izrađuju osmišljene proizvode od prirodnih materijala, povezujući tradicionalne motive i tehnike i savremeni dizajn.
Proizvode Etno mreže koristi Protokol Vlade i državne institucije kao poslovne i diplomatske poklone. Oznaka Etno mreže je registrovana u Zavodu za intelektualnu svojinu kao kolektivni žig i potvrda autentičnosti i izuzetnog kvaliteta.
(RTS)