Za većinu ljudi muzika je nešto što doživljavamo samo svojim ušima. A kada je u pitanju nauka o zvuku, obično je lakše razumeti stvari koje možete videti – jer lakše je verovati svojim očima.
Kada genije kao što je Moizes Alvis transformiše fiziku u vizuelni spektakl, rezultati su često očaravajući i zbunjujući, sve u isto vreme.
Zahvaljujući Alvisu, koji svira trubu sa simfonijskim orkestrom brazilskog Nacionalnog pozorišta „Klaudio Sentoru“, sada zahvaljujući vatri može da se vidi kako se prostiru zvučni talasi.
Alvis je na trubi, direktno usmerenoj ka plamenoj cevi, izveo impreovizaciju na melodiju Da nije bilo sunca (Se não existisse o sol), brazilskog umetnika Boia da Maioba, a plamenovi su zaigrali u ritmu muzike.
Sprava na kojoj je Alvis demonstrirao kako putuju zvučni talasi nosi ime po svom pronalazaču, nemačkom fizičaru Hajnrihu Rubensu – „Rubensova cev“, ili jednostavnije „plamena cev“.
Sprava se sastoji od dugačke cevi koja je zapečaćena na oba kraja, sa perforacijama na vrhu. Zaptivka na jednom kraju je pričvršćena za izvor zapaljivog gasa, koji curi kroz rupe i stvara stotine malih plamičaka kada se zapali.
Na drugom kraju, Alvis je stavio gumeni poklopac preko cevi, koja deluje kao membrana koja vibrira pod dejstvom zvuka koji dopire iz trube udaljene samo nekoliko centimetara.
Kako zvučni talasi koji izlaze iz Alvesove trube udaraju u gumenu membranu, uzrokuju da ona vibrira na istoj frekvenciji kao i svaka nota. Sa svakom vibracijom, membrana se skuplja i širi, uzrokujući da vazdušni pritisak pada i raste dok teče kroz cev. Zvučni talasi se zatim odbijaju od zapečaćenog kraja cevi i vraćaju se ka Alvesu i njegovoj trubi.
Krajnji rezultat je jasno vidljiv i zaista lep i zanimljiv. Promene pritiska unutar cevi utiče na to koliko visoko svaki plamen gori, stvarajući vidljiv oblik talasa iznad aparata koji se kreće i menja u skladu sa tonom i jačinom.
Sve to pokazuje da kada se muzika i nauka „sudare“ mogu da proizvedu divne stvari.
(RTS)