Pitanje koliko sportisti zaista treba da zarađuju i da li su moderni transferi prevršili granicu godinama već izaziva burne debate u javnosti. Kristijano Ronaldo, Lionel Mesi, Lebron Džejms i mnogi drugi sportisti primaju ogromne plate, a Kilijanu Mbapeu je ponuđeno neverovatnih milijardu dolara da dođe u Saudijsku Arabiju.
Ipak, svi oni su maltene siromasi kada se u obzir uzme bogatstvo i božanski status koji je uživao kočijaš Gaj Apulej Diokle. Trke dvokolica bile su najpopularniji sport u drevnom Rimu, a manifestacija su održavane širom carstva i privlačile desetine hiljada ljudi na stadione.
Rođen oko 104. godine u provinciji Lusitanija (današnja Portugalija), koja je imala veliku konjičku tradiciju gde su i najbrži konji tog vremena uzgajani. Iako se ne zna mnogo o njegovom detinjstvu, veruje se da je od malena odgajan i treniran da postane vozač dvokolica.
Njegov prirodni talenat zajedno sa rigoroznim treningom pomogao mu je da brzo napreduje u svetu popularnog konjičkog sporta.
Neverovatno bogatstvo
Ono što ga je, osim talenta za trke, odvaja od drugih sportista tada i sada jeste impersivno bogatstvo koje je stvorio tokom karijere. Zahvaljujući stalnim pobedama i ogromnim nagradama koje su vozači dobijali, Diokle je zaradio 35.863.120 sestercija, što bi u današnjem novcu prilagođeno inflacijom iznosilo oko 15 milijardi dolara!
Da bi se zaista dobila prava slika o tome kolikim novcem je raspolagao, treba uzeti i istorijski kontekst i koliku kupovnu moć je nosilo njegovo bogatstvo. Diokle je bio ne samo najbogatiji sportista Rimskog carstva, već jedan od najbogatijih ljudi u njemu.
Posedovao je luksuzne vile, ogromna imanja, vojsku sluga, uživao u najfinijim jelima i vinima. Njegovo bogatstvo jednako je oko jedan i po odsto ukupne godišnje potrošnje čitavog carstva, što bi u slučaju nekog američkog sportiste danas iznosilo oko 100 milijardi dolara.
Rođeni pobednik
Postojala su četiri tabora (nešto slično današnjim timovima) u trkama dvokolica u drevnom Rimu – zeleni, crveni, beli i plavi. Svaki je imao svoje štale, ergele, menadžere, uzgajivače, mecene, sponzore i vozače.
Bile su to ogromne profesionalne organizacije sa velikim brojem navijača i burnim rivalstvima, a čak su i carevi obično imali svoje omiljene timove.
Diokle je već sa 18 godina stigao u Rim. Isprva se pridružio belima i pobedio svoju prvu trku nakon dve godine. Ostao je tu još četiri godine, nakon čega je prešao kod zelenih. Tu ga je pratila nesreća, niz loših trka i ozbiljna povreda.
Tri godine kasnije prešao je kod crvenih, gde je ostao 15 godina i trijumfovao više od hiljadu puta, pre nego što se penzionisao sa 42 godine. Njegova karijerna statistika je učešće na 4.257 trka, od čega je pobedio u 1.463.
Uživao je status prave superzvezde. Osim što je pobeđivao u trkama bio je izuzetno harizmatičan, a publika ga je obožavala. Kakav status je uživao najbolje govori i činjenica da su mu posle penzije podignuta dva spomenika.
(RTS)