Ukupno su tri podzemne strukture izgrađene da zaštite Musolinija i njegovu porodicu. Prva – 1940. godine bila je adaptacija starog vinskog podruma na posedu Vile Torlonija.
Godinu dana kasnije, sklonište od bombardovanja izgrađeno je u podrumu Kazino Nobile, jedne od građevina na imanju. Prostorije su bile ojačane sa 120 centimetara debelim betonskim zidovima, a bunker je imao specijalna vrata za slučaj gasnog napada, kao i ventilacioni sistem za prečišćavanja vazduha.
U međuvremenu, kako je rat napredovao, Musolini je planirao izgradnju oklopljenog podzemnog bunkera ispred Kazino Nobile. Šest metara ispod površine, izgrađen je u obliku krsta sa hodnicima 15 metara dugačkim i dva i po metra širokim, ojačanim sa četiri metra debelim betonskim zidovima.
Gradnja je počela decembra 1942. godine, a bunker je ostao nedovršen – nedostajala su nepropusna vrata i ventilacioni sistem – kada je italijanski diktator uhapšen 25. jula 1943. godine.
Bunker je prvi put za javnost otvoren 2006. ali je ponovo zatvoren dve godine kasnije.
U kompleksu će posetiocima, osim priče o samom bunkeru, biti prikazivana i multimedijalna izložba o Rimu tokom Drugog svetskog rata, kao i seriji od 51 bombardovanja između jula 1943. i maja 1944. Posebno je smrtonosno bilo bombardovanje predgrađa San Lorenco 1943. godine kada je ubijeno više od 3.000 civila.
(RTS)